«حميده چوبک» در گفت و گو با ميراث آريا(chtn)، با اعلام اين خبر اظهار داشت: اين فصل از کاوش، بسيار محدود و متمرکز بر يافتن پاسخ اين پرسش بزرگ بود که مسير آب‌هايي که به قلعه مي‌رسيده‌اند از کجا بوده است.

وي با اشاره به اين که در متون کهن به وجود چشمه‌ها و اين مسيرهاي آبي اشاره شده است، افزود: در يازدهمين فصل از کاوش که خارج از محدوده قلعه و در دامنه شمال شرقي آن صورت گرفت، حدود 100 متر از مسير لوله آب شناسايي شد.

به گفته اين مقام مسوول، لوله‌هاي سفالي يا تنبوشه‌ها در چند مسير به سمت قلعه تاريخي الموت شناسايي شده‌ و نمونه‌هايي از آن براي آزمايش و تاريخ‌گذاري به پژوهشگاه ميراث فرهنگي در تهران ارسال شده‌ است.

چوبک با بيان اين که مطالعات درباره لوله‌هاي سفالين به دست آمده ادامه دارد، يادآور شد: کاوش به منظور کشف و شناسايي چشمه‌هاي منشا آب قلعه نيز همچنان ادامه دارد.

مدير پايگاه تاريخي الموت در ادامه تصريح کرد: با توجه به يافته‌هاي اين فصل از کاوش، به نظر مي‌ر‌سد سيستم آبرساني به سمت قلعه، مربوط به دوره‌هاي اسماعيليه، سلجوقيه و صفويه باشد که البته اين فرضيه در دست بررسي است و نتايج نهايي پس از مطالعه و آزمايش اعلام خواهد شد.
ب/122

انتهای پیام/